هیپنوتیزم
هیپنوتراپی یا هیپنوتیزم چیست؟
هیپنوتیزم چیست؟درابتدا بگوییم که کلمه هیپنوتیزم از واژه یونانی hypnos بمعنای خواب گرفته شده است.
هیپنوتیزم یا هیپنوتراپی نوعی رواندرمانی است که در آن یکمتخصص هیپنوتیزمبا تکنیک های ریلکسیشن یا آرامش بهمراه تمرکز و توجه شدید، فرد را به بالاترین میزان ذهن آگاهی می رساند.به عبارت دیگر فرد با رفتن به حالت خلسه در یک سطح جدیدی از آگاهی قرار می گیرد.
در حالت هیپنوتیزم فرد می تواند بطور آشکار و بدون هیچ ترسی خاطرات دردناک، آسیب زا و سرکوب شده ای که در ناخوداگاهش هست را کشف کند و به ما اجازه دهد تا ریشه مشکلاتش را بفهمیم و آنها را درمان کنیدوقتی اسم هیپنوتیزم میاد همه یاد ساعت زنجیردار که به راست و چپ حرکت می کنه میفتن.آیا دوست دارید در مورد هیپنوتیزم بدونید؟
بهترین دکتر هیپنوتیزم در تهران نارمک
قبل از اینکه بدنبال بهترین دکتر هیپنوتیزم در تهران بگردید باید ویژگی هایبهترین متخصص هیپنوتیزم در تهرانکه با تجربه و کاردان است را بدانید.
یک هیپنوتراپ خوب باید توانایی برقراری ارتباط با مشتری را داشته باشد.اینکه چه کاری می خواهد انجام دهد.فرایند درمان چقدر زمان می برد.پاسخگویی به سوالات شما.خوشرویی و صبور بودن در طی درمان و … در قالب مهارت های ارتباطی قرار می گیرد.
وقتی یک بیمار برای هیپنوتیزم مراجعه می کند درمانگر باید خودش را جای او قرار دهد و بگوید اگر خودم در جایگاه یک بیمار بودم چه انتظاراتی از روانشناسم داشتم.
هیپنوتراپی که واقعا علاقه مند است مشکل شما را حل کند بستری را برایتان فراهم می نماید که بتوانید در اوج ارامش و راحتی حرف دلتان را با او درمیان بگذارید.به صحبت های شما خوب گوش می دهد و اجازه می دهد که ازادانه عقاید خود را بیان کنید.
جلسات هیپنوتیزم درمانی
در جلسات هیپنوتیزم درمانی ابتدا فرد را با یکسری اقدامات به حالت خلسه می برند تا بتواند روی یک موضوع تمرکز کند و در شرایطی که کاملا آرام است به سوالات پاسخ دهد.بطور کلی برای اینکه متوجه شوید در جلسات هیپنوتیزم تراپی چه می گذرد مراحل زیر را بیان می کنیم:
آرامش: در این مرحله شما توسط درمانگر در حالت آرامش قرار می گیرید حتی اگر در آن لحظه با ترس یا مشکلات دیگر روبرو باشید هیپنوتراپ شما را به سوی ریلکس شدن هدایت می کند.
پیشنهاد: درمانگر در این گام ممکن است پیشنهاداتی برای تغییرات رفتاری به شما ارائه کند که می تواند برای غلبه بر مشکل به شما کمک نماید.
مهارت های مقابله ای: در این مرحله یکسری مهارت های مقابله ای شناختی رفتاری مثل تصویر سازی های خاص و تکنیک های توقف به شما آموزش داده می شود تا هنگام رویارویی با ترس، اضطراب و مشکلات دیگر از آن استفاده کنید.
کاوش در تجربیات گذشته: درمانگر از شما می خواهد برای حل مشکلتان اولین باری که آن مشکل یا اتفاق خاص برایتان رخ داده را بیاد بیاورید و در مورد آن و احساسی که داشته اید صحبت کنید.
هیپنوتراپی برای چه مشکلاتی موثر است؟
تحقیقات نشان داده که هیپنوتراپی برای درمان بسیاری از مشکلات و رفتارهای ناسالم و ناخواسته مفید است. بیماریهایی که با هیپنوتیزم بهبود می یابند شامل موارد زیر است:
- فوبیاها
- اعتیاد
- اختلالات خواب
- اضطراب
- افسردگی
- استرس پس از سانحه
- غم از دست دادن عزیزان
- کاهش وزن
- بیماری های پوستی مانند پسوریازیس و زگیل
- سندروم روده تحریک پذیر
- اختلال کمبود توجه یا بیش فعالی(ADHD)
اگرچه طیف وسیعی از بیماری ها با هیپنوتیزم قابل درمان است اما قبل از انتخاب این روش درمانی حتما با روانشناس خود صحبت کنید تا مطمئن شوید که هیپنوتیزم درمانی برای حل مساله شما موثر است.مثلا کسانی که علائم روان پریشی مانند هذیان، توهم یا زوال عقل دارند حتما میزان تاثیر هیپنوتراپی بر بیماری شان را بپرسند.
بعضی از افراد مرتب سوال می کنند که آیا می توانید همسرم را هیپنوتیزم کنید تا بفهمم به من خیانت کرده یا نه ؟ یا اینکه آیا کسی غیر از من را دوست دارد یا خیر؟ در پاسخ باید بگوییم که بهتر است از این تکنیک درمانی برای حل مسائل و بیماری های دیگر استفاده شود. مگر اینکه همسر شما با اختیار و رضایت خودش درخواست چنین کاری را داشته باشد.در غیر اینصورت نه چنین کاری حرفه ای و اخلاقی است نه می تواند کمک موثری به شما بکند.در نتیجه لطفا از ارائه چنین درخواست هایی خودداری کرده و برای حل مشکلات بین خود و همسرتان از شیوه های دیگر مشاوره بهره بگیرید.
میزان اثربخشی هیپنوتیزم
میزان اثر بخشی هیپنوتیزم درمانی بسته به فرد و سبک درمانی روانشناس متفاوت است.تحقیقات نشان داده که هیپنوتراپی برای کاهش و کنترل درد در حین زایمان و عمل دندانپزشکی، کاهش تهوع در افرادی که شیمی درمانی می شوند، کاهش علائم مرتبط با IBS بسیار موثر بوده است.
هیپنوتیزم اگر همزمان با درمان شناختی رفتاری و دارو درمانی انجام شود فرآیند درمان را بسیار سریع می کند.
بر اساس مطالعاتی که در سال 2021 انجام شد محققان به این نتیجه رسیدند که نتیجه هیپنوتیزم درمانی برای افسردگی خفیف تا متوسط نه تنها کمتر از روش CBT نیست بلکه گاهی بیشتر هم هست بطوریکه CBT منجر به کاهش 38.5 درصدی در شدت علائم شده اما هیپنوتیزم درمانی باعث کاهش 44.6 درصدی علائم بیماری شده است.
آیا هیپنوتیزم خطرناک است؟
هیپنوتیزم نه کنترل ذهن است نه شستشوی مغزی پس هیچ روش خطرناکی تلقی نمی شود.زیرا درمانگر نمی تواند فرد را وادار به انجام کارهای نامتعارف یا کارهایی که دوست ندارد بکند.
از طرفی هیپنوتیزم بمعنای بیهوش یا خواب بودن شما نیست و منجر به از دست دادن کنترل شما نمیشود.بنابراین هروقت بخواهید می توانید خلسه هیپنوتیزمی را بشکنید.
آیا همه افراد هیپنوتیزم می شوند؟
خیلی از مردم فکر می کنند که هیپنوتیزم پذیر نیستند اما تحقیقات چیز دیگری می گوید.
10 تا 15 درصد از مردم هیپنوتیزم پذیری بالایی دارند
- هیپنوتیزم کردن 10% از افراد دشوار یا غیر ممکن است
- کودکان بیشتر مستعد هیپنوتیزم هستند
- افرادی که راحت تر تخیل می کنند بهتر می توانند هیپنوتیزم شوند
- کاربردهای درمانی هیپنوتیزم
- درمان افسردگی
- درمان اضطراب و استرس شدید
- درمان پانیک (حملات وحشت زدگی)
- درمان شب ادراری
- اضطراب امتحان
- درمان ترس از مدرسه
- درمان انواع ترسها (ترس از تاریکی ، ارتفاع، خون، دندانپزشک، حیوانات، فضای بسته، آگوروفوبیا ، پرواز و …)
- درمان سردرد میگرنی
- درمان سندرم روده تحریک پذیر
- درمان زود انزالی
- درمان اختلال نعوظ
- درمان واژینیسموس
- درمان بی میلی جنسی و سرد مزاجی
- درمان ناخن جویدن
- درمان کابوسهای شبانه
- درمان وسواس فکری-عملی
- پرخوری و حملات پرخوری
- درمان نشخوار فکری
- ترک سیگار
- درمان هراس اجتماعی
- درمان اضطراب صحبت در جمع
- درمان استرس شدید
- درمان مشکلات خواب و بهبود کیفیت خواب
- درمان لکنت زبان
- ترک عادت (ناخن جویدن، مو کندن و …)
- درمانتیک
- پاک کردن خاطرات بد گذشته
- ترک سیگار
- غلبه بر ترس از سخنرانی در جمع
- افزایش آرامش
- درمان افسردگی
- تغییر و اصلاح تصویر بدنی
- کاربردهای تحصیلی آموزشی هیپنوتیزم
- تغییر عادات بد
- تقویت خلاقیت
- تقویت انگیزه
- تقویت حافظه
- تقویت مهارت حل مسئله
- تقویت عزت نفس
- افزایش تمرکز
- کاربردهای بهبود و رشد شخصی هیپنوتیزم
- افزایش قاطعیت و جرات ورزی
- مثبت نگری
- موفقیت شغلی
- تعامل مثبت با دیگران
- کنار آمدن با احساسات منفی ناشی از مرگ عزیز یا اتمام رابطه
- بهبود توانایی های ورزشی
- درمان ترس از موفقیت
- احساس ناامیدی
- بازداری هیجانی
- حسادت
- بدبینی و منفی گرایی
- کمال گرایی
- دستیابی به اهداف
- تقویت اعتماد به نفس
- کاهش خود انتقادی
- خودشناسی
- تقویت مهارتهای ورزشی
- رفع اثرات منفی خاطرات گذشته
- لاغری و کاهش وزن
لکنت زبان مشکلی گفتاری حرکتی است که به دلایل ناشناخته ای به وجود می آید و علت دقیق و مشخصی ندارد. می توان گفت که تربیت بد، اضطراب، کم هوشی و … در بروز آن تاثیر ندارد. فراوانی ابتلا به لکنت در پسران نسبت به دختران سه به یک است و با افزایش سن ، این عدم تناسب افزایش می یابد. دلایل بروز لکنت زبان در کودکان، تا کنون به طور دقیقی روشن نشده است . اما آنچه تا حدودی مشخص است ، آن است که لکنت نمی تواند علت واحدی داشته باشد؛ بلکه همواره معلول علت بدنی ، عاطفی ، ژنتیکی ، اجتماعی و یا ترکیب این عوامل است . بسیاری از افرادی که لکنت زبان دارند دچار بعضی از ناراحتی های عصبی و ناسازگاریهای اجتماعی هستند. اما تشخیص این که آیا این گونه ناراحتی های روانی علت لکنت زبان است و یا لکنت خود حاصل حالات و فشارهای ناشی از اختلالات روانی است ، بسیار مشکل است . در بعضی از مواقع لکنت ربان ممکن است حاصل نارسایی ها و اختلالات دستگاه عصبی باشد و یا در مواردی نیز لکنت زبان از زمان کودکی در اثر بعضی ناهنجاریهای خفیف فیزیولوژیکی پدید می آید. هدف: در این پژوهش تغییر و تعادلات لازم را انجام داده به این معنا که از چه راهکارها و راهحل هایی استفاده شود تا دانش آموزانی که دارای لکنت زبان و اختلالات گفتاری هستند، این عارضه در آنها با توجه به نیازها، منابع و امکانات موجود بهبود و رفع شود. روش: از طریق مباحثه ، مشاوره و روان درمانی با مشکل بهتر آشنا شده و در جهت رفع آن کوشش شد.. یافته ها: با شناسایی دانش آموزم مشکل او را بیشتر استرس و اضطراب و مایوس بودن از این که هیچ وقت نمی تواند درست صحبت کند، دیدم. نتیجه گیری: با صحبت و آشنا شدن با روحیه این دانش آموز بیشتر خودم را به او نزدیک کردم که لااقل در مورد من کمتر دچار استرس شود و موفق هم شدم که نظر او را به خودم جلب کنم و طبق گفته های خود او اولین کسی بودم که شانس نزدیک شدن به او را داشتم و باعث شده بودم که احساس خوبی در او پیدا شود. کودکان دارای لکنت زبان واکنش های عاطفی منفی بیشتری نسبت به کودکان بدون لکنت زبان از خود نشان می دهند. همچنین وجود لکنت زبان موجب مشکلات اجتماعی ، واکنش به لکنت زبان، مشکلات ارتباطی در ارتباطات روزانه و کاهش کیفیت زندگی فرد مبتلا موجب پیدایش مشکلاتی برای اعضای خانواده او می گردد.در نهایت والدین این دانش آموز در مقایسه با والدین دانش آموزان بدون مشکلات گفتاری کیفیت زندگی پایینی خواهندداشت؛ زیرا والدین و بچه ها بیشترین هم ارتباط و تعامل را با یکدیگر داشته و کیفیت زندگی بچه ها نیز تحت تاثیر زندگیوالدین آنها قرار خواهد گرفت.
لکنت زبان به انگلیسی چیست؟
به لکنت زبان در زبان انگلیسی stuttering گفته میشود.
متن انگلیسی:
«Stuttering is a condition that happens when muscles you use for speaking twitch or move uncontrollably while you talk. This disrupts the flow of your speech and causes pauses, unintended sounds and sticking on words. This condition usually affects children but can have impacts at any age. It’s treatable, and most people ultimately recover.»
ترجمه متن:
«لکنت زبان زمانی اتفاق میافتد که عضلاتی که برای صحبت کردن استفاده میکنید، در حین صحبت کردن بهطور غیرقابل کنترلی تکان میخورند یا حرکت میکنند. این واقعه گفتار شما را مختل میکند و باعث مکث، ادا شدن صداهای ناخواسته و گیر کردن روی کلمات میشود. این عارضه معمولاً کودکان را تحت تأثیر قرار میدهد، اما میتواند در هر سنی دیده شود. خوشبختانه لکنت قابل درمان است و بیشتر افراد در نهایت بهبود مییابند.»
تیک عصبی:
در بخش خدمات در بخش تیک عصبی قرار داده شود :
یکی از انواع واکنشهایی که بدن ممکن است به یک سری شرایط و علائم بدهد، بهعنوانتیک عصبیشناخته میشود. تیک های عصبی معمولاً جدی نیستند و به طور معمول با گذشت زمان بهبود مییابند. اما آنها میتوانند خستهکننده شوند و در فعالیتهای روزمره خلل ایجاد کنند. در این مقاله با تیک عصبی، انواع آن و علائمی که دارد آشنا میشویم. برای درمان این مشکل میتوانید از طریق سایت دکترتو با متخصص روانپزشکی یا دکتر مغز و اعصاب در ارتباط باشید. در دکترتو علاوه بر سیستم تعیین وقت حضوری امکان مشاوره آنلاین و تلفنی هم وجود دارد.
تیک عصبی چیست؟
تیک یک حرکت یا صدای تکراری و ناگهانی کنترل نشده است که کنترل آن دشوار است و میتواند بهصورت حرکتی یا صوتی باشد. تیک های عصبی حرکتی حرکات ماهیچهای غیرقابل کنترلی هستند که در یک حرکت تکراری و نامنظم رخ میدهند. تیکهای حرکتی میتوانند در قسمتهای مختلف بدن ظاهر شوند، درحالیکه تیکهای صوتی از طریق صاف کردن گلو، بو کردن، غرغر کردن و سایر صداهای تکراری آشکار میشوند.کسانی که حملات یا تیک عصبی را تجربه میکنند معمولاً حرکاتی دارند که روی آنها هیچ کنترلی ندارند و این حرکات ادامهدار میشود. گاهی اوقات این حرکات موقتاً سرکوب میشوند تا اینکه به یک مرحله طاقتفرسا میرسند.
علائم تیک عصبی
علائمی که تیک عصبی ایجاد میکند بسته به نوع تیک متفاوت است. علاوه بر این بسته به اینکه تیک عصبی در چه قسمتی از بدن بروز کند، علائم میتواند متفاوت باشد. از پلک زدن یا پریدن پلک چشم گرفته تا لرزش دست، پرش قسمتی از بدن، جمع کردن بینی، تکانهای سر، فشار دادن انگشتان، سرفه کردن، بو کردن، پرش و بالا انداختن شانهها، باز و بسته کردن دهان، تکرار یک سری صداها و آواها و مواردی از این دست همگی میتوانند از جمله علائم رایج انواع تیک های عصبی باشند
تیک عصبی لرزش سر
یکی از رایجترین انواع علائم و نشانههای داشتن یک تیک عصبی، خصوصا تیک های حرکتی، حرکت و پرش سر است. تیک عصبی لرزش سر یک حرکت ناگهانی، سریع و تکراری است که با تکان دادن یا ضربه زدنهای مکرر سر مشخص میشود. گاهی نیز در کنار لرزش و تکانهای سر، پلک زدنهای مکرر یا تکانهای بینی هم دیده میشود.
علت تیک عصبی
هنوز دقیقاً مشخص نیست که چه چیزی باعث ایجاد تیک عصبی میشود. تصور بر این است که آنها بیشتر به دلیل تغییرات در بخشهایی از مغز که حرکت را کنترل میکنند ایجاد میشوند. در بسیاری از موارد تیک عصبی ریشه خانوادگی و زمینه ژنتیکی دارند. در نتیجه ممکن است بین تمامی اعضای یک خانواده تیک های عصبی مشترکی وجود داشته باشد.
علاوه بر اینها شرایط دیگری هم میتواند موجب بروز انواع تیک عصبی شود. از جمله شرایطی که میتواند علت تیک عصبی باشد، موارد زیر هستند:
- اختلال نقص توجه و بیشفعالی(اختلال adhd)
- اختلال وسواس فکری جبری (OCD)
- اختلال اضطراب فراگیر (GAD)
- اختلال اضطراب اجتماعی(SAD)
تیکها گاهی اوقات میتوانند با مصرف داروهای غیرقانونی مانند کوکائین یا آمفتامینها ایجاد شوند و گاهی اوقات به دلیل بیماریهای جدیتر مانند فلج مغزی یا بیماری هانتینگتون ایجاد میشوند. ضربه و آسیب به سر، سکته مغزی، اسکیزوفرنی، عقبماندگی ذهنی و بیماریهای دژنراتیو از دیگر دلایلی است که میتوانند موجب بروز انواع تیکهای عصبی در افراد شوند.
تیکها میتوانند به دلیل اضطراب هم ایجاد شوند. هنگامی که مضطرب هستید، ممکن است تیکهایی مانند لرزش چشم، پاها، بازوها یا اسپاسم در عضله گلو را تجربه کنید. این نشانهها ممکن است چند روز هم ادامه داشته باشند. این تیکها نشانهای از اضطراب هستند که در نتیجه تنش عضلانی ناشی از استرس رخ میدهد.
تیک عصبی در خواب
یکی از حالتهای رایج تیک عصبی، تیکهایی است که افراد در زمان خواب تجربه میکنند. در این شرایط افراد حالتهایی مانند سقوط از ارتفاع یا یک پرتگاه را تجربه میکنند و حتی ممکن است عضلات آنها بهصورت غیرارادی تکان بخورد و منقبض شود.
فوبیا:
لطفا در بخش فوبیا قرار داده شود .
معنی فوبیا یا هراس زدگی چیست؟
فوبیا یا هراس زدگی ترسی است غیرواقعی، شدید و طولانی مدت از یک جسم، شخص، حیوان یا موقعیت. فوبیا نوعی اختلال اضطراب است. شخصی که فوبیا دارد یا سعی می کند از چیزی که ترس ایجاد میکند اجتناب کند یا آن را با اضطراب و پریشانی فراوان تحمل می کند. بعضی از فوبیاها بسیار خاص و محدود هستند. برای مثال، یک شخص ممکن است فقط از عنکبوت (arachnophobia) یا گربه (ailurophobia) بترسد. در این مورد، شخص با دوری کردن از چیزی که می ترسد، نسبتا بدون اضطراب زندگی می کند. بعضی دیگر از فوبیاها در مکان ها یا موقعیت های گسترده تر دردسرساز می شوند. برای مثال، علائم ترس از ارتفاع (acrophobia) می تواند با نگاه کردن به بیرون از پنجره اداره یا با رانندگی روی پل های مرتفع بروز کنند. ترس از فضاهای محصور یا تنگناهراسی (claustrophobia) می تواند با سوار شدن به آسانسور یا استفاده از دستشویی کوچک تشدید شود. افرادی که این فوبیاها را دارند ممکن است نیاز به ایجاد تغییرات چشمگیر در زندگی خود باشند. در موارد شدید، فوبیا ممکن است عامل تعیین کننده اشتغال، محل کار، مسیر رانندگی، فعالیت های اجتماعی و تفریحی، یا محیط خانه شخص باشد.
انواع فوبیا (هراس زدگی)
فوبیا سه نوع اصلی دارد:
1. فوبیا خاص (فوبیا ساده)
در این حالت که رایج ترین شکل فوبیا است، افراد ممکن است از حیوانات خاص (مانند سگ، گربه، عنکبوت، مار)، افراد خاص (همچون دلقک، دندانپزشک، دکتر)؛ محیط های خاص (همچون مکان های تاریک، رعد و برق ها، مکان های بلند)، یا موقعیت های خاص (مانند پرواز با هواپیما، سوار شدن به قطار، قرار گرفتن در یک فضای محصور) بترسند. این شرایط لااقل تا حدودی ژنتیکی (ارثی) هستند و به نظر می رسد در خانواده ها وجود داشته باشند.
2. فوبیا اجتماعی (اختلال اضطراب اجتماعی)
افراد با فوبیا اجتماعی از موقعیت های اجتماعی که ممکن است در آنها ممکن است تحقیر شده، شرمسار شده یا مورد قضاوت دیگران قرار گیرند می ترسند. آنها خصوصا زمانی مضطرب می شوند که افراد حاضر در آن موقعیت را نمی شناسند. این ترس می تواند محدود به عملکرد مانند سخنرانی کردن، کنسرت یا ارائه کاری باشد. یا می تواند عمومی تر باشد به طوری که شخص با فوبیا از بیشتر موقعیت های اجتماعی مانند غذا خوردن در ملاعام یا استفاده از دستشویی عمومی اجتناب کند. به نظر می رسد که فوبیا اجتماعی در خانواده ها وجود داشته باشد. افرادی که در کودکی خجالتی یا منزوی بودند یا تجربه های اجتماعی منفی یا ناخوشایندی داشته اند، بیشتر در معرض این اختلال قرار دارند
3. Agoraphobia (هراس از مکان های باز)
هراس از مکان های باز ترس از قرار گرفتن در مکان های عمومی است که خروج ناگهانی از آنها ممکن است سخت یا خجالت آور باشد. شخص با Agoraphobia ممکن است از رفتن به سینما یا کنسرت یا سفر با اتوبوس یا قطار اجتناب کند. این نوع فوبیا مجزا است زیرا با وحشت زدگی (ترس شدید بعلاوه علائم جسمانی ناراحت کننده هچون لرزه، تپش قلب و عرق کردن) مرتبط است.
علائم فوبیا یا هراس زدگی
فوبیاهای کودکی غالبا بین سنین 5 و 9 سال رخ داده و معمولا مدت کوتاهی دوام دارند. فوبیاهای با دوام بیشتر بد از دوران کودکی آغاز می شوند، خصوصا در افراد حدود بیست ساله. فوبیاهای بزرگسالان معمولا چندین سال طول می کشد و احتمال اینکه به خودی خود رفع شوند کمتر است. بدون درمان مناسب، فوبیا می تواند خطر انواع دیگر بیماری های روانی خصوصا سایر اختلالات اضطراب، افسردگی و سوء مصرف مواد را افزایش دهد.
علائم فوبیا عبارتند از:
- احساس بیش از اندازه، ناراحت کننده و مداوم ترس یا اضطراب که با جسم، فعالیت یا موقعیت خاصی بروز می کند.
- احساسات یا غیرمنطقی هستند یا نامتناسب با تهدیدات واقعی. برای مثال، اگرچه هر کسی ممکن است از یک سگ آزاد و تهدید کننده بترسد اما اکثر افراد از یک سگ آرام، ساکت و تحت کنترل فرار نمی کنند.
- اجتناب و دوری از جسم، فعالیت یا موقعیتی که فوبیا را تشدید می کند. چون افرادی که فوبیا دارند تشخیص می دهند که ترس آنها بیش از اندازه است، اغلب از علائمی که دارند خجالت می کشند. برای جلوگیری از شرم یا علائم اضطراب آنها از موارد تشدیدکننده فوبیا دوری می کنند.
- علائم جسمی مرتبط با اضطراب. این علائم می تواند شامل لرزش، تپش قلب، عرق کردن، تنگی نفس، سرگیجه، تهوع یا علائم دیگری باشند که منعکس کننده پاسخ “جنگ یا گریز” بدن نسبت به خطر هستند. (چنین علائمی ممکن است به تشخیص اختلال وحشت منجر شود.
درمان فوبیا
درمانی فوبیا معمولا ترکیبی از روان درمانی و دارودرمانی است:
- فوبیا خاص. درمان شناختی-رفتاری می تواند مفید باشد، خصوصا روندی که درمان از راه حساسیت زدایی یا درمان از راه مواجهه نامیده می شود. در این روش شما به تدریج با پای خود و تحت شرایط کنترل شده در معرض چیزی قرار می گیرید که از آن می ترسید. وقتی شما در معرض آن عامل قرار می گیرید، یاد می گیرید که از طریق آرامش، کنترل تنفس یا سایر راهبردهای کاهش اضطراب بر ترس خود غلبه کنید. برای درمان کوتاه مدت فوبیاها، دکتر ممکن است داروی ضداضطراب تجویز کند. اگر فوبیا فقط گاه گاهی پیش می آید، مانند ترس از پرواز، استفاده از دارو می تواند محدود شود.
- فوبیا اجتماعی. اگر فوبیا اجتماعی شما روی یک عملکرد خاص (برای مثال، ارائه یک سخنرانی یا اجرای یک کنسرت) متمرکز باشد، دکتر شما ممکن است یک داروی بتابلوکر همچون پروپرانولول (ایندرال) تجویز کند. این دارو را می توان درست قبل از انجام آن کار مصرف کرد. این دارو اثرات جسمی اضطراب (تپش قلب یا لرزش انگشتان) را تعدیل می کند اما معمولا بر هشیاری مورد نیاز برای صحبت کردن یا مهارت مورد نیاز برای نواختن آلت موسیقی اثر نمی گذارد. برای اشکال عام تر یا بلندمدت تر فوبیا اجتماعی، دکتر شما ممکن است یک داروی ضدافسردگی، معمولا یک SSRI (مهارکننده انتخابی بازجذب سورتونین) همچون سرترالین (زولوفت)، پاروکستین (پاکسیل) یا فلوئوکستین (پروزاک) تجویز کند. اگر SSRI مؤثر نشد، دکتر می تواند یک داروی ضد افسردگی یا ضد اضطراب دیگر تجویز کند. درمان شناختی-رفتاری نیز برای بیشتر افراد با فوبیا اجتماعی، هم در محیط فردی و هم گروهی، مؤثر است.
- درمان این اختلال شبیه به درمان اختلال وحشت زدگی است. درمان دارویی شامل داروی ضدافسردگی SSRI یا داروهای دیگر، همچون کلومیپرامین (آنافرانیل) و ایمیپرامین (توفرانیل) و داروهای ضداضطراب بنزودیازپین، همچون کلونازپام (آنافرانیل)، دیازپام (والیوم) و لورلزپام (آتیوان) است. روان درمانی نیز مفید است، خصوصا درمان شناختی-رفتاری
اضطراب
در بخش اظطراب فرار داده شود.
اضطراب (Anxiety) نوعی هیجان شدید همراه با حالت ناخوشایند و آشفتگی درونی است. فرد مبتلا به این حالت اغلب از رویدادهای قابل پیشبینی در آینده که میتوانند نوعی تهدید محسوب شوند، میترسد.
اضطراب یکی از شایعترین حالات هیجانی است و زیر مجموعه اغلب اختلالات روانی محسوب میشود. این حالت بر تعداد زیادی از افراد تاثیر میگذارد. اغلب آن را به شکل ناراحتی، استرس شدید و نگرانی تجربه میکنند که زندگی روزمره فرد به میزان قابل توجهی دچار مشکل خواهد شد.
وجود مقدار کمی اضطراب در موقعیتهای استرسزا طبیعی است، اما در صورتی که این حالت هیجان مداوم و ناسازگار باشد میتواند خبر از یک اختلال روانی بدهد. اگر شما هم گهگاه در موقعیتهای مختلف حالات هیجانی شدیدی را تجربه میکنید در ادامه این مقاله ازمجله درمان کده همراه ما باشید تا بررسی کنیم اضطراب چیست و چگونه درمان میشود؟
اضطراب چیست؟
اضطراب (Anxiety) یک حالت نگرانی، ناراحتی و استرس شدید است که به صورت موقتی در برابر موقعیتهای استرسزا و ناخوشایند ایجاد میشود. به عنوان مثال وقتی قرار مصاحبه شغلی، نوبت دکتر یا امتحان مهمی دارید. در واقع این حالت هیجان را باید پاسخ طبیعی بدن به ترس، تهدید و استرس دانست. از همینرو لزوما چیز بدی نیست. از طرفی این نوع هیجان میتواند شما را در برابر خطرات هوشیار نگه دارد یا با تحریک لازم باعث تلاش بیشتر شود. اما زمانی که سطح بالای اضطراب بر تمرکز، خواب و انجام کارهای روزمره زندگیتان اثر بگذارد، به نحوی که کنترل کردن آن برایتان دشوار باشد، نشان دهنده مشکل سلامت روان است.
خوب است بدانید اضطراب (Anxiety) ابتدا به آرامی ایجاد میشود اما پس از چند دقیقه میتواند باعث بروز دلهره، ترس و نگرانی شدید همراه با اختلال در انجام کارای روزمره شما شود. این وضعیت اگر شدید باشد حتما به درمان حرفهای نیاز دارد. شما میتوانید از خدمات درمانکده همچون مشاوره تلفنی با بهترین روانشناساناین مجموعه یا رزرو نوبت آنلاین برای مراجعه حضوری استفاده کنید.